Piątek (3.10.2014 r.)

Czasami, gdy wczesnym rankiem przekraczamy bramę prowadzącą do Azylu, wita nas stróżujący Benek, który jeszcze nie skończył swojej nocnej służby. Temperatury panujące rano w październiku nie należą do najprzyjemniejszych, chociaż działają orzeźwiająco. Na szczęście w Azylu jest przyjemnie, ciepło, chociaż po nocy jeszcze sennie.

Kiedy rano wchodzę do Azylu, przerywam panującą tam po nocy ciszę. Zaczyna się powszechne poruszenie.  Poranek w Azylu zawsze zaczyna się tak samo – od dokonania przeglądu wszystkich klatek i ustalenia, czy w nocy nic się nie stało. Potem zaczyna się etap podawania leków, a właściwie odmierzenia odpowiednich dawek leków. Inhalacje zazwyczaj zaczynamy od Dali, podawanie leków od Duszka i Lubczyka z uwagi na konieczność podawania im furosemidum w ściśle określonych odstępach czasu, chociaż teraz na I plan wysuwa się też Kajzerka. W tym samym czasie Korfu już domaga się wyjścia z klatki, a Duszek mu w tym wtóruje, tymczasem na na podłodze piętrzą się jeszcze transportery po wieczornej wizycie u doc.

Dzisiaj prowodyrem porannego przebudzenia był jednak przede wszystkim Julek

I tak wszystko rozkręca się w błyskawicznym tempie.

Korfu dzieli się z Duszkiem swoim rodi. Czesio zapomina o Cyzi i przytula się do Duszka, wylizując jego uszy. Cyzia nie odstępuje na krok kosza z ziołami, a potem dołącza do Duszka, który zauważył, że karmię Kajzerkę rodi, a skoro jest rodi, jest impreza. Sprawdził już przecież czy na parapecie nie ma natki pietruszki ani koperku, jedzenia trzeba więc poszukiwać dalej. Ostatecznie ulegam i Duszek z Cyzią lądują z nosami w misce rodi, którego w całości nie wykorzystałyśmy z Kajzerką. Po dłuższych chwilach szaleństwa, Duszek leży zmęczony i odpoczywa. Martwi mnie to, że gorzej oddycha – tchawica jest znowu bardziej tkliwa, ale tak już z nim jest…

Od czasu do czasu ktoś kogoś delikatnie ustawi do pionu – Ciotka Adamsowa jest w tym zakresie mistrzynią, ale zdecydowanie częściej możemy obserwować rodzącą się przyjaźń.

Balbinka skrada się, żeby wskoczyć do kosza z ziołami, Ikaria z niego nie wychodzi…chyba, że dostrzeże, że ja wychodzę z Azylu, wtedy próbuje czmychnąć za mną. Julek bierze z niej przykład.

Trudno to wszystko w pełni opisać słowami.

Fila

I wciąż słonecznie, październikowo

Dzisiaj Edward i Julek pojechali na pobranie krwi. Wyniki będą jutro.

cdn.