Piątek (20.09.2019 r.)

21 września 2019

Jak już zapewne wiecie z naszego profilu na fb, jutro pod naszą opiekę trafią nowi, interwencyjni podopieczni, odebrani dzisiaj z fatalnych warunków. Tymczasem w Azylu jest dość spokojnie, chociaż to nie oznacza, że łatwo.

Mimi ma bardzo wysoki poziom kinazy kreatynowej, podwyższone wskaźniki wątrobowe, zbyt wysoki poziom monocytów i niestety za niski poziom krwinek czerwonych. Wciąż nie mamy jeszcze wyników histopatologii, ale niestety łapa wygląda źle – obejmuje ją martwica i wisi nad nami widmo amputacji.

W tygodniu wraca Doktor i będziemy podejmować dalsze decyzje, co do postępowania w sprawie Mimi – ewentualnego zabiegu…Póki co wchodzimy z ornipuralem i witaminy. Oczywiście poza tym Mimi otrzymuje antybiotyk i leki przeciwbólowe co 12 h.

Mimi jest królikiem bardzo bojaźliwym i wycofanym – zawsze taka była. Szczególnie teraz chciałybyśmy zapewnić jej największy możliwy komfort, tak, żeby mimo wszystko poczuła się dobrze.

U Hummi wczoraj wieczorem tak jak wiele tygodni temu pojawiły się problemy z bobkami i z apetytem. Temperatura 40 st. i objawy stanu zapalnego jelit. Po wprowadzeniu leków dzisiaj jest już ok, ale to druga taka sytuacja i u Hummi musimy wykonać w tym tygodniu badanie krwi. Póki co już wprowadziliśmy jej drugą serię ornipuralu (pierwszą otrzymywała w kwietniu po przyjęciu do Azylu), ponieważ obawiamy się, że odzywa się wątroba. Hummi jest taka jak Tulika. Kochana, starsza dama, której nic nie wyprowadza z równowagi, nikt nie zaczepia, która przemieszcza się w swoim tempie między pkt a – b – c najczęściej śladami jedzenia i uwielbianych przez siebie gałązek. I nikt niczego więcej od niej nie wymaga.

Pocieszające jest to, że w tej chwili oddycha znacznie lepiej niż latem – jej serce nie bije w niepoliczalnym tempie.

Poza tym Gaston…również drugie oko zaczęło łzawić, chociaż to, do którego dostaje antybiotyk wygląda lepiej. Na początku tygodnia u Gastona wykonamy RTG głowy i sprawdzimy co w jego paszczy piszczy i jaki będzie dalszy plan.

Świstak bardzo dobrze funkcjonuje na wybiegu, ale musimy zorganizować dla niego jeszcze pampersy (!). Poza tym Pikard czuje się dobrze. Ma ostatnio świetny humor. Biega na dworze jak szalony i rozumie, że musi ważyć więcej, dlatego poza zwykłą karmą, wciąga z miseczki rodi w postaci papki – miał być dodatkowo dokarmiany strzykawką (jak Mimi), ale to nie jest potrzebne. Pasikonik je, bobkuje, awanturuje się przy podawaniu leków i oczyszczaniu rany – jeszcze kilka tygodni i nie będzie miał dziury w nodze, a tak się niecierpliwi…😎 W tym tygodniu czeka go oczywiście kontrola u Doktora. Magari wciąż ma ciężki oddech, ale czuje się lepiej…Jutro otrzyma 6. dawkę interferonu, ale mamy dla niej zamówione kolejne. Gwiazdka bez większych zmian, chociaż interesuje się jedzeniem i próbuje jeść nawet suszone zioła. W tygodniu ustalimy z Doktorem czy możemy myśleć w najbliższym czasie o odstawieniu penicyliny i jej zaszczepieniu. Myślę, że małej bardzo dobrze zrobiłby wybieg. Cha-cha po zabiegu czuje się dobrze. Rana wygląda bez zarzutu. Bruno nie musi już być dokarmiany. Wcina jedzenie samodzielnie i wrócił do swoich aktywności itd.

Wśród licznych planów na najbliższy czas są też kontrolne badania krwi u Boskiego, Gwiazdki, Hummi, Marmee, Pasikonika, Świstaka, Zazu itd. itd. itd.

***

Cardisure i nefrokrill to leki, które w tej chwili znikają u nas w tempie błyskawicznym. Zużywamy dziennie 9 tabletek cardisure dziennie – Boski, Bruno, Hummi, Marmee i Pasikonik otrzymują ten lek na serce dwa razy dziennie, nefrokrill – 6 kapsułek dziennie – ten lek na nerki otrzymują Bruno, Świstak i Zazu…Nie wspominam oczywiście o innych lekach czy karmach ratunkowych, ale może ktoś z Was ma możliwość, żeby wesprzeć nas, przekazując nam cardisure (1,25 mg) i nefrokrill? Przyjmiemy w każdej ilości, bo nie nadążamy z zamawianiem…