Piątek (5.12.2014 r.)

Niezapominajka nie widzi, ale czuje, że życie może być całkiem fajne.

Niezapominajka jest coraz bardziej odważna. Potrafi położyć się nawet na boku. Myje się i wygląda wtedy jak mały niedźwiadek – ma tylko problem z tym, aby podrapać się tylną lewą łapą. Jej ciało jest zniekształcone, ale naprawdę dobrze sobie radzi. Je, bobkuje. Ma doskonały słuch, ale nie reaguje już panicznie na otaczające ją odgłosy. W pon. oddamy jej bobki do badań, w tygodniu zrobimy też badanie krwi i najprawdopodobniej rtg.

W przyszłym tygodniu uzgodnimy z doc, czy z zabiegiem usunięcia gałki/gałek ocznych poczekamy do nowego roku. Dzisiaj najważniejsze jest to, że Niezapominajka odżyła i tylko w ciągu tych kilku dni bardzo się zmieniła.

Stan Amigo nie uległ poprawie. Nerki pracują, ale tym razem porażenie nie ustępuje. Myślę, że jutrzejszy dzień będzie dla nas bardzo ważny…Zbliża się chyba ten moment.

* * *

Wczoraj pod opiekę Azylu nowi podopieczni. Trio oddane przez właścicielkę z powodu trudnej sytuacji życiowej. Roczny i 3-letni samiec oraz 4-letnia samica.

W szczególności Panowie wymagają socjalizacji. Musimy nad nimi popracować, chociaż myślę, że zabiegi kastracji już wiele zmienią w ich zachowaniu – szczególnie w zachowaniu Pana nr 2.

Zaczniemy jednak od dziewczyny. Ma nadwagę, szczególnie w przedniej części tułowia i jest w ciąży, najprawdopodobniej w 3 tygodni. Myślę, że do tej pory rodziła już nie raz, ponieważ klatkę dzieliła z Panem nr 1…

Pan na 1 jest rocznym samcem, trochę nieśmiałym, a jednocześnie dość terytorialnym. Po nocy jedzenie nietknięte. W klatce bobków brak. Wszystko wskazuje na to, że to reakcja stresowa, ale w pon. zrobimy badanie kału.

Pan nr 2 jest 3-letnim samcem z ogromnym temperamentem. Roznosi go energia, a jego terytorializm chwilowo jest trudny do okiełznania. Jego klatka po nocy wygląda jak po przejściu huraganu, a Boski wyrasta przy nim na wzór czystości – dla każdego wolontariusza Azylu to brzmi przerażająco…, ale myślę, że to tylko kwestia czasu. Dla odmiany ten kudłaty diabeł miał dzisiaj solidną biegunką, a podawanie leków potraktował jak zamach na swoje życie.

Przerośnięte pazury to już przeszłość. Badanie krwi, fryzjer, kastracja i będzie z niego królik. W granicach rozsądku okiełznamy ten charakterek.

Wczoraj u doc byli również Cyzia, Ikaria oraz Mniszek.

Wszystko wskazuje na to, że u Cyzi nie utworzył się jeszcze typowy kamień, ale w pęcherzu moczowym znajduje się piasek – materiał do jego utworzenia. Niestety u Cyzi od dłuższego czasu widoczne są wyraźne tendencje do tworzenia kamieni moczowych i wymaga stałej kontroli.

U Inari powiększają się zmiany w oczach. Są to zmiany zapalne/ropostki w obrębie błony naczyniowej oka – skutek encephalitozoonozy. Obecność cyst e.c. zmusza organizm Ikarii do obrony, wskutek tego powstają ropostki, będące mieszanką cyst encephalitozoonozy i bakterii. Inari już od pewnego czasu jest królikiem niewidomym, zmiany te w tej chwili jej nie zagrażają i wymagają obserwacji. Z dobrych wiadomości u Inari w pełni zachowany jest odruch odbytowy i ogonowy – 2 miesiące temu wskutek e.c. doszło do jego porażenia, Inari miała wówczas duży problem z utrzymaniem czystości, ale przy pomocy leków udało się to opanować.

Poza tym stan Inari możemy określić jako stabilny. Jest w dobrej formie.

Mniszek – posiadacz wybuchowej mieszanki gronkowca złocistego i pałeczki ropy błękitnej ma za sobą kastrację, a jego ropny katar został opanowany.

Każdy kto poznał Mniszka wie, że to królik o wyjątkowym usposobieniu – jego tymczasowa opiekunka Pani Małgosia na pewno może to potwierdzić : ), dlatego Mniszek poleca się do adopcji.

Ikaria i Zjawiskowa bez zmian. Stan Ikari jest ciężki – wciąż walczy z zapaleniem płuc, ale wciąż walczy. Bardzo ważne jest to, że ma duży apetyt. Zjawiskowa również. Poza tym dziewczyny bobkują.

W Azylu

Przystojniak

I zapomniałabym…

Pan nr 2