Wtorek (21.10.2014 r.)

Fajter – imię robocze – ma 6 miesięcy. Waży 620 gram – na zdjęciach nie widać, jak bardzo jest drobny. Całe jego ciało jest pokryte ranami, które będą goić się jeszcze bardzo długo. Fajter został podobno pogryziony przez innego królika, a następnie z uwagi na defekty swojej urody zakwalifikowany jako wybrakowany towar i przeznaczony na karmę dla gadów.

Wczoraj Fajter trafił pod opiekę wet. w Poznaniu. Został wygolony. Oczyszczono ropne zmiany powstałe w miejscu dwóch największych ran. Podano mu też antybiotyk. Dzisiaj wieczorem Fajter przyjechał do Torunia.

Fajter ma obniżoną temp. – tylko 37 st. W tej chwili poza codziennym przemywaniem jego ciała octeniseptem, musimy przede wszystkim uchronić go przed utratą ciepła. Fajter już wygrzewa się na termoforze.

Okrucieństwo ludzi nie ma granic. Najpierw dopuszczono do tego, aby znalazł się w takim stanie, potem przeznaczono go na karmę. O bólu, którego do tej pory doświadczał, lepiej nie mówić.

Marta & Adrian dziękujemy za uratowanie Fajtera i telefon do naszej Marty. Aniu, za błyskawiczny transport.

Wczoraj stan Molly się pogorszył. Jeszcze rano było bez zmian. Popołudniu zaniepokoił mnie jego mokry podbródek i bardzo brudne/mokre okolice odbytu. Kiedy pojawiliśmy się wieczorem u doc, Molly miał już biegunkę, chociaż jelita nie były wzdęte. Temp. ciała była w normie, ale Molly zaczął słabnąć z minuty na minutę, tracił równowagę, oddech był coraz słabszy.

Kiedy położyliśmy go na termoforze, leżał bezwładnie. Nie zdecydowaliśmy na podłączenie mu kroplówki dożylnej, ponieważ byłaby zbyt dużym obciążeniem dla jego serca. Podawaliśmy mu co pewien czas podskórnie płyny – po 10 ml. glukozy i elektrolitów. Dwukrotnie byłam pewna, że to koniec…Molly przewracał się, tak jakby wpadał we wstrząs, po chwili się wyciszał. Wszyscy byliśmy bardzo spokojni, przygotowani na to, że zaraz jego serce się zatrzyma – klatka piersiowa z ledwością się unosiła, ale Molly się nie poddał. Zaczął się podnosić, a po 1,5 h wstał, zaczął jeść siano, tak jakby wybudził się ze snu.

Molly wciąż jest bardzo słaby, ale pojawiły się pierwsze bobki. Podjada zioła. Okazało się, że w kale jego i Molly jest ogromna ilość oocystów kokcydiów. Wczoraj jak tylko Molly zaczął słabnąć, podaliśmy mu sul-tridin – stosowany przy kokcydiozie, zakładając, że to może być m.in. nadostra postać tej choroby. Myślę, że to go ocaliło.

Molly i Dolly są z nami od 26 września jako 8-10 tygodniowe króliki. Dolly jest już po zabiegu amputacji gałki ocznej i czuje się dobrze, ale Molly jest znacznie bardziej wątły – maluchy w ogóle nie przybierają na wadze, Molly waży 50 dag i jest lekki jak piórko.

Mam nadzieję, że Molly się nie podda. U Dolly również wprowadziliśmy leczenie przeciwko kokcydiozie.

Wczoraj u doc byli też inni podopieczni Azylu.

Duszek czuje się lepiej. Tchawica jest mniej tkliwa. Osłuchowo obecne są wciąż charakterystyczne dla Duszka szmery, ale jest bardziej stabilny.

Pogorszenie stanu zdrowia Fuji jest naszym kolejnym zmartwieniem. Dzieje się to, o czym wspominałam przy okazji Bazi – przewlekły – u Fuji trwający 1,5 roku stan związany z zapchanymi kanalikami łzowymi, których nie można udrożnić, doprowadził do infekcji, która w tej chwili zaatakowała również drugie oko i nos – bakterie roznoszą się, chociażby podczas mycia. Być może między oczodołem a okiem zaczyna tworzyć się ropień. Fuji otrzymuje w tej chwili antybiotyk, który wczoraj zmieniliśmy jednak na sul-tridin i póki co możemy tylko czekać.

U Jeżyka nic nie wskazuje na odnowienie ropnia. Najprawdopodobniej to zwykła, niewielka infekcja. Lydium poszło w ruch.

Wczoraj zaniepokoiło nas również zachowanie Soi (Soja wróciła do Azylu z DT).  Pokładała się w klatce w dziwny sposób, miała przyspieszony oddech, a w kuwecie w kilku miejscach pojawił się ciemny, zaczerwieniony mocz. Nasza pierwsza myśl to były problemy z pęcherzem, ale niestety USG nie przyniosło odpowiedzi na pytanie, czy coś się dzieje. Soja miała w jelitach mnóstwo bobków, a pęcherz był bardzo słabo wypełniony pęcherzem. Dzisiaj dla odmiany u Soi pojawiły się bardzo małe bobki i wprowadziliśmy metoclopramid. Miejmy nadzieję, że uda nam się skutecznie zrobić USG…Poza tym Soja czuje się dobrze. MA dobry nastrój.

Nasz nowy duet to zdrowa samica – póki co ciąża nie jest wyczuwalna i zdrowy samiec – w zw. z charakterystycznym skanowaniem – ruchy głowy od lewej do prawej strony, będziemy podawać ochronnie panacur – to mogą być pierwsze objawy e.c.

Imiona wciąż poszukiwane.

Mniszek otrzymał wczoraj leki na podniesienie odporności i miejmy nadzieję wkrótce zostanie wykastrowany. Koszmar przewlekłego kataru ropnego wywołanego pałeczką ropy błękitnej jest już na szczęście wspomnieniem.

Wczoraj na pokastracyjnej kontroli u doc byli również Plastuś i Puszczyk.

I to chyba wszystko na dzisiaj…