Sobota (27.09.2014 r.)

Julek przyjechał do nas wczoraj wieczorem. Bardzo przypomina Czesia, jego sierść ma jednak bardziej rudy, intensywny odcień. Julka i Czesia niestety łączy też znaczna nadwaga, chociaż Julek ma już za sobą wstępne odchudzanie…za to omyk Julka jest na 6 +!

U podstawy lewego ucha Julka wyczuwalny jest wyraźny ropień – w miejscu, które wskazuję kciukiem. W tym samym miejscu ropień utworzył się kiedyś u Pesteczki.

W poniedziałek zabieram Julka na kontrolę do doc. Pobierzemy krew do badań – patrząc na Czesia, możemy się tylko domyślić w jakim stanie jest jego wątroba i podejmiemy decyzję co do procesu leczenia.

Lista podopiecznych Azylu, których muszę zabrać na poniedziałkową wizytę u doc, jest długa. Wystarczy wymienić Dolly i Molly – na zdjęciach z Julką i Martą, być może przyszłymi wolontariuszkami Azylu?

Dolly

Molly

Kajzerka bez zmian. Ma dobry nastrój, jest aktywna i robi niewiele, małych bobków. Kajzerka, razem z Korfu i Rusałką tworzą po prostu nadzwyczajne trio specjalnej troski i są przykładem na to, jak fatalna dieta i opieka może rozwalić wątrobę i rozregulować pracę układu pokarmowego.

Korfu jest koszmarnie niestabilny. Je z apetytem, ale jego układ pokarmowy wciąż nie funkcjonuje prawidłowo. Można oszaleć…

Rusałka robi bobki, oczywiście jak zawsze bardzo małe. Martwi mnie jednak to, że mocz pojawia się u niej raz, maksymalnie dwa razy na dobę. Poza tym jest bardzo aktywna i zirytowana podawaniem leków. Obawiam się, że u Rusałki wpływ na jej zachowanie mają te wyczuwalne zmiany patologiczne. W pon. Rusałka dołączy do wyjazdowej ekipy.

etc.

Amigo dodaje nam otuchy. Po raz kolejny pokazuje, że silny z niego zawodnik i że nie warto się poddawać. Wciąż miewa zaburzenia równowagi – ma porażoną lewą stronę i zdarza mu się przewrócić, ale jest o wiele lepiej. Teraz czekamy na taką samą poprawę u Aksamitki.

Do ekipy Azylu dołączyła wczoraj Ola – mam nadzieję, że zostaniesz z nami na długo – co najmniej na długo! : ) Każdy królik musi czasami skryć się w czyichś ramionach – Elba coś o tym wie.

Duszek pokazał dzisiaj Oli, co to znaczy być Duszkiem. Tzn. uwielbiać ludzi, nie bać się niczego, wchodzić wszędzie tam, gdzie nie powinno się wchodzić, wierzyć w to, że ktoś zawsze będzie obok i nie pozwoli mu upaść…Boski on.

Pani Moniko, co prawda to Satynek znalazł wczoraj u Państwa nowy dom i wyjechał do Poznania, za co pięknie dziękujemy, ale Duszek również jest wdzięczny –  za dostawę natki pietruszki.

Duszek zdobywca – zachwycony

Wyjątkowy w duecie z naszą wyjątkową Weroniką

Dziewczyny dziękuję za dzisiaj : *

Ola też potwierdziła, że Wyjątkowy jest dziwny i trochę niepokojący – z tego powodu trochę mi ulżyło, bo zaczynałam się o siebie martwić : P Każdego, kto chce tego doświadczyć, zapraszamy do Azylu!

* * *

Przez ostatnie 7 lat przeszłyśmy długą drogę. Gdyby 7 lat temu (a nawet 3 lata temu) ktoś powiedział nam, że powstanie Azyl, nie uwierzyłybyśmy. W lutym 2015 r. minie 7 lat, odkąd pod naszą opiekę trafił Gucio – pierwszy królik z toruńskiego schroniska dla zwierząt, nad którym objęłyśmy opiekę. Gucio miał wtedy 3-4 lata. Niestety nie ma już go z nami…

Gucio od początku walczył z wadą zgryzu. Miał częste korekty. W ostatnim czasie doszło u niego do złamania łapy – kości z uwagi na wiek były już słabe. Łapka się zrosła, ale w tym tyg. pojawiły się poważne problemy jelitowe, serce było coraz słabsze. Tym razem Gucio nie dał rady.

Siostrzyczko, uszy do góry : *

* * *

Czy pamiętacie Szafranka? Rok temu został przyniesiony do Azylu przez swoją ówczesną opiekunkę jako 6-miesięczny, zdrowy królik. Taka była jego historia – wpis z 24.10.2013 r.

Taki Szafranek jest dzisiaj.

Dzisiaj przewlekły katar, wywołany pasterelozą oraz zaawansowany pododermatits jest już tylko przeszłością, a Szafranek odwiedził Azyl wyłącznie w celach rekreacyjnych – słońce!

Na zdjęciach Szafranek występuje ze swoją wspaniałą opiekunką – Panią Małgosią, ale aparat uchwycił też Sarę – jego ukochanego psa – Szafranek i Sara to kolejny przykład miłości międzygatunkowej.

* * *

Dzisiaj do nowego domu po bardzo długim oczekiwaniu trafili Saphira i Sezamek – ten zjawiskowy duet zamieszał w Gdańsku.

Jutro do Łodzi wyruszają Plusz i Muślin.

* * *

Na koniec chciałabym podziękować za prezenty, które w tym tyg. dotarły do Azylu:

Tak potrzebne nam poduszki grzewcze – od joac, Kasi i Marty – dziękujemy. Vanesso, Tobie również z góry dziękujemy!

Zioła – od ing i Martyny,

a także warzywa i inne niezbędne w Azylu rzeczy podarowane przez opiekunów Satynka, a także Saphiry i Sezamka.

Serdecznie dziękujemy Wam za wsparcie.

Mam tradycyjnie nadzieję, że o nikim i niczym nie zapomniałam…i to już chyba wszystko na dzisiaj. Do jutra.